Постинг
16.09.2010 17:49 -
***
Автор: room1423
Категория: Поезия
Прочетен: 736 Коментари: 1 Гласове:
Последна промяна: 16.09.2010 19:49
Прочетен: 736 Коментари: 1 Гласове:
25
Последна промяна: 16.09.2010 19:49
Бях забравила колко малки могат да бъдат малките хора и колко големи и пошли - страховете им. Стъпките им не оставят следи, а страховете им ги самоизяждат. Което, само по себе си е безумно тъжно...